Μια δική μου εμπειρια
Για την οποία ειμαι περιφανος
Πριν απο κανα χρόνο δυο φλιτζάνια σφήνωσαν. Προσπάθησα να τα ξεκολήσω τραβόντας αλλά το ένα μου φαινοταν αρκετά ευαίσθητο και φοβόμουν μή σπάσει. Τοτε θυμήθηκα το πώς κάποιες φορες ανοιγουν σφηνωμένα καπακια ρίχνοντας ζεστό νερό. Ο συνειρμός με οδήγησε στη σκέψη της διαστολής με θέρμανση που φαίνεται έχει απασχολήσει και άλλους:
Ζεστανα την εξωτερική κουπα με ζεστο νερό απο το θερμοσίφωνα και μετά δοκίμασα και πάλι να τις ξεχωρίσω. Αυτη τη φορά τα κατάφερα προς μεγάλη μου ικανοποίηση
Το θεμα της θερμικής διαστολής απασχολεί και μηχανικούς όπως εδώ σε μια γέφυρα στο Λάγος
και αντιστοιχος προβληματισμός στην Ινδία
Πολύ έξυπνο. Ξεκινώντας να διαβάζω αυτά που γράφεις, και πριν ακόμα φτάσω στο σημείο που λες για το ζεστό νερό στο εξωτερικό φλυτζάνι, μου ήρθε στο νου το εξής:
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίτε να ρίξω σε καυτό νερό ολόκληρο το ζευγάρι, είτε να το ρίξω σε πολύ κρύο νερό, πιστεύοντας οτι στη μια περίπτωση θα μεγαλώσει το εξωτερικό φλυτζάνι και θα μπορέσει το εσωτερικό να αποδεσμευτεί, και οτι στην άλλη περίπτωση, θα μικρύνει πολύ το εσωτερικό και μπορέσει πάλι να αποδεσμευτεί. Δεν ξέρω πώς μου κόλλησαν στο νου τα 2 αυτα σενάρια, αλλά μου φάνηκαν πάρα πολύ λογικά. όταν όμως διάβασα παρακάτω τις δικές σου κινήσεις , κατάλαβα οτι είχα κάνει λάθος. Α, και κάτι ακόμα. Νομίζω οτι είναι σημαντικό να μην παρασυρόμαστε απο τις σκέψεις που θα μας έρθουν πρώτες στο νου, όταν πρόκειται να λύσουμε ένα πρόβλημα όπου εμπλέκεται η φυσική. Καλό είναι να τις 'κοσκινίζουμε' πρώτα...