Ο σκούφος και ο πονοκέφαλος

Πριν μερικά χρόνια, όταν έφυγα από το πατρικό μου και έμεινα μόνος μου, άρχισε να μου συμβαίνει κάτι περίεργο. Στο πατρικό μου, κάθε φορά που λουζόμουν το χειμώνα, πριν κοιμηθώ,  , έπαιρνα το πιστολάκι της μητέρας μου και στέγνωνα εύκολα το μαλλιά μου. Στο δικό μου όμως χώρο, δεν είχα κανένα πιστολάκι και για να μην κοιμάμαι με βρεγμένα μαλλιά, σκέφτηκα μια πατέντα, η οποία με έβαζε συνεχώς σε μπελά, τον οποίο άργησα να αντιληφθώ.  

Έβαζα λοιπόν έναν σκούφο στα βρεγμένα μαλλιά μου και ξάπλωνα, πιστεύοντας ότι αυτά θα στεγνώσουν από τη ζέστη του σκούφου. Το επόμενο πρωί, ξυπνούσα πάντοτε με πονοκέφαλο και δεν μπορούσα να εξηγήσω το γιατί! Ούτε καν μπορούσε να πάει ο νούς μου στη βοήθεια και στην απάντηση που θα μπορούσε να μου προσφέρει η φυσική, χωρίς καν να εμπλακούν τα μαθηματικά. Για να μην τα πολυλογώ, με το να μην ξαναβάλω το σκούφο στα βρεγμένα  μαλλιά μου, οι πονοκέφαλοι έπαψαν αμέσως. Ας βάλω λοιπόν ένα αίνιγμα στους φίλους που μας μελετούν.  Σε τι οφείλονταν οι πονοκέφαλοι και πώς συνδέονται με το σκούφο; Η απάντηση ήρθε μελετώντας λιγάκι το κομμάτι της Φυσικής με τα μόρια του νερού. Βασικά, δεν ήξερα σχεδόν τίποτα για τα μόρια του νερού, αλλά είχα μια υποψία οτι η υγρασία γενικά σχετίζεται με αυτά. Έψαξα λοιπόν λιγάκι και κατέληξα στο εξής συμπέρασμα. Τα μόρια του νερού πάνω στα μαλλιά μου, 'εκτοξεύονταν' απο το κεφάλι μου προς τα έξω (νομίζω έτσι κάνουν συνήθως τα μόρια, ορμούν προς ανεξέλεγκτα προς διάφορες κατευθύνσεις) αλλά έβρισκαν εμπόδιο πάνω στο σκούφο μου. 

Αποτέλεσμα; Να μην φεύγει με τίποτα η υγρασία πάνω απο το κεφάλι μου και αυτό να δυσκολεύεται να στεγνώσει! Πώς λοιπόν μετά να μην έχω πονοκέφαλο;